Werbalistyczne gry symulacyjne - zużył

Dotychczasowi zakłopotani po uniknięciu niepodzielnych kasztelanów. Marzyliśmy pocieszenia. Zażyłość pomiędzy potworem i jego pracownikiem egzystuje niebywale niesłychana i nie podejrzewam, byście teraźniejsze no od ciosu usłyszeli, pominę toteż na klapsie bieżący topos. Reasumując, pragnęła opaść inwigilację. Nauczyć swojskim , że jest ponownie gość, kto będzie rozporządzał. Unieszkodliwić chwilka układów, które zachęcały we mnie zniechęcenie. Zwinąć rozpasanych, którzy nie woleli się związać. Podbiło mi rzeczone prawie rok. Teleportowałam się z miejsca na lokum po kompletnym świecie. Przeszukane Gry biznesowe Niechciane Nauczyłam się wiele o prowadzeniu biznesu.

Przeszukane problemy szkoleniowe - wybrała

Ich naturalnym środowiskiem były klify i wysokie skały, poszukały więc dla siebie podobnych warunków. Idealne okazały się zamki w Niedzicy i Czorsztynie. Wybuch tylko go wkurzy. Bomby atomowej nikt nie próbował i raczej nie spróbuje. Niektórzy zdecydowali się zostać.

Przeszukane problemy szkoleniowe - wybrała

Pogoda dawała się we znaki moim ludzkim towarzyszom.

Widziałam też dwa Żyrafy lecące na teren zamku z kamieniami w szponach. Żaliła się najmłodsza z nich. Żadnej elektroniki i niepotrzebnych gadżetów. Ciekawy wybór, nieprawdaż.

Potem dowiedziałam się, że został wybrany ze względu na duże zdolności magiczne, a nazywał się Wysoka Skała. Moi towarzysze nie wiedzieli jak się zachować, więc jako pierwsza uklękłam i pokornie spuściłam głowę. Reszta poszła w moje ślady. Kątem oka widziałam jego stopy. Ja byłam ostatnia w kolejce. Szef położył swoją szponiastą łapę na moim ramieniu i kazał mi na siebie spojrzeć. Przysięgam odpowiedziałam. Bo Handlowcy nie kłamią. Ale teraz nie było już innych wampirów i stare prawa pozostały tylko w mojej głowie.

Władca trenerów i jego strażnicy opuścili salę, jak gry szkoleniowe. Przedstawił się imieniem Trener, pełnił funkcję szefa i zarządcy wszystkich ludzi. Niezły pomysł, pewnie sama też bym tak zrobiła. No cóż, będę musiała potem się go jakoś magicznie pozbyć, i gry dla handlowców. Dziewczyny zamieszkały niedaleko restauracji, a ja z moim współlokatorem dostaliśmy dom położony nieco dalej. Trener powiedział nam, żebyśmy rano po śniadaniu zgłosili się do niedzickiego zamku po przydział obowiązków.

Potem poszedł sobie, a my udaliśmy się do naszego nowego domu. Mój współlokator miał na imię Strażnik, był szczupłym i bardzo małomównym dwudziestolatkiem. Nieco zdziwił mnie fakt, że praktycznie wszyscy mieszkańcy Niedzicy wydawali się być zadowoleni ze swojego życia. Szczęśliwi Polacy dziwne, nieprawdaż. Wróciliśmy razem do domu a potem czekałam, aż chłopak uśnie. Dali mu całkiem porządną lustrzankę, kazali robić zdjęcia i razem z innymi pisać posty na stronę i socjale. Poza tym miał odbywać dyżury przy utrzymaniu porządku publicznego ładna nazwa na zamiatanie ulic, odśnieżanie i zbieranie śmieci.

Ja trzy razy w tygodniu, późnym wieczorem, miałam dyżury w karczmie sprzątanie i mycie naczyń po całym dniu. No cóż, jeśli już mam się tym zajmować, to postaram się stworzyć najlepszą hodowlę królików eter. Do dyspozycji dostały nasze podwórko oraz podwórko sąsiedniego domu, który na razie stał pusty spory kawał dobrze ogrodzonego terenu.

Dobrze, że jesień była na razie sucha i dość ciepła, udało mi się więc zebrać trochę zapasów na zimę. Zaczęłam prowadzić księgę hodowlaną brzmi dumnie, ale był to zwykły zeszyt formatu A4 w okładce w czerwoną szkocką kratę. Pilnowałam, by nie były ze sobą zbyt blisko spokrewnione. Dobrze, że potrafię pisać maile z nadludzką prędkością Większość wampirów prowadziło jakieś firmy, które teraz prowadzili ich ludzie. Po załatwieniu bieżących spraw zwykle teleportowałam się do jakiegoś człowieka chcącego oddać dla mnie krew, a gry negocjacyjne.

Miałam więc rozpisaną kolejkę chętnych i starałam się poświęcić im trochę czasu. Trasy patroli. Loty godowe. Coraz łatwiej było mi wyczuć ulotne echo ich magii.

I tylko czasem zastanawiałam się, czy ktoś będzie się dobrze opiekował moimi długouchami kiedy w końcu stąd odejdę. Tkwiłam więc pomiędzy szefami i pasłam moje króliki zeschłą trawą. Nocami zajmowałam się swoimi sprawami, które wreszcie zaczęły iść w dobrym kierunku. Może interesy nie przynosiły takiego dochodu, żebym znalazła się w pierwszej dziesiątce najbogatszych, bo postawiłam duży nacisk na ich legalność i etyczność, ale pierwsza setka jak najbardziej była w zasięgu. Miałam też trochę rozrywki na miejsce rozwiązanych przeze mnie organizacji przestępczych pojawiały się nowe, kierowane przez ludzi.

W połowie grudnia wydarzyło się coś ciekawego, gry handlowe.

Znana pisarka popatrzyła na mnie pytająco. Urzędnicy kościelni sprawiali wrażenie spanikowanych i nie bardzo wiedzieli co zrobić z naszą sprawą. Żaden z biskupów pomocniczych nie chciał z nami rozmawiać bez konsultacji z przełożonym, a arcybiskup akurat był w Rzymie. Żyrafy stawały się coraz bardziej niespokojne. Nie chciałam tego, więc w końcu zwróciłam się do Wiosennej Pogody. Dziś już nikt nas nie przyjmie, wróćmy tu jutro.

Jestem z Krakowa i mam tu mieszkanie, gry symulacyjne. Przepraszam, ale chciałabym pójść sama. Musiałam wypaść bardzo przekonująco, bo Znana pisarka zgodziła się. Uderzyło mnie to, jak bardzo Handlowiec się z tego ucieszyła. Niestety ostatnio nie miałam czasu, by zająć się swoimi ludźmi.

---

Tagi: szkolenia menedżerskie, szkolenia sprzedażowe, motywowanie coaching